Στα τυφλά

Παίρνω εναν φίλο μου τηλ χθες.Ψήνεσαι να δούμε το control?Kαλή ταινία.Μπα όχι.Γιατί ρε? Να πήγε ο αδερφός μου δεν του άρεσε.Αστο καλύτερα.Δεν εμπιστεύεσαι την κρίση σου?Μπορει να είναι μάπα ,έχουμε και άλλα να κάνουμε μπλα μπλα.Οκ .Ε και γιατί να χαλώ πολύτιμη πληροφορία για κάτι τέτοιο αναφέροντας το?Γιατί πάσχουμε .Απλά .Απο τον ιό του κριτικού και τις παρενέργειες του...
Πόσες φορές πάμε για προβολή με μια προκατασκευασμένη εικόνα στο κεφάλι μας.?Δεν έχει σημασία ποια.Στις διθυραμβικές κριτικές με έχω συλλάβει άπειρες φορες να πιάνομαι από την κάθε ατάκα του προταγωνιστή. Χμ έχει νόημα αυτό τώρα?Αχά να και το hint με την προηγούμενη ταινια .Α ρε Φίντσερ σε έπιασα εδώ...
Υπάρχει και η άλλη όψη.Οπου όλα είναι καταδικασμένα .Και το άμοιρο ψέλλισμα ή αθώο γέλιο του ηθοποιού τον τοποθετεί στο βασίλειο των χαζών.Για να μην πω τίποτα χειρότερο.
Και ένα τριτο.Για πόσα στολίδια μουσικής και εφέ έχουμε χάσει απίστευτες αλήθειες σε ταινίες ?Και σκέφτεσαι ωραία περιγράφει την ένταση ο Μαν στην συνέντευξη του.Εγώ γιατι τα βλέπω ανάποδα?E γιατρέ?