Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007

X GENERATION

Τέλος εποχήςΜερικές κουβέντες περί εποχής. Γκρίζα για να μπούμε στα μαλακά... οχι ακόμα μαύρα.Ππροσωπικά δεν πιστεύω ότι η εποχή μας είναι χειρότερη η καλύτερη από ότι ήταν πριν μερικές δεκαετίες τουλάχιστον με την συμβατική έννοια.Tότε είχαμε περισσότερη παράγωγη κουλτούρας, οι άνθρωποι ήταν λιγότερο επιρρεπείς στο κέρδος, οι νέοι ήταν μέσα στην εξέγερση και γενικά το μέλλον ήταν τόσο αίσιο και τώρα ξαφνικά τα σκοτώσαμε .Δεν συμμερίζομαι αυτή την άποψη ούτε ότι όταν υπήρχε το αντίπαλο δέος (βλέπε ΕΣΣΔ )ζούσαμε καλύτερα, μην τρελαθούμε τελείως . Μακάρι να μην χρειαστεί να ζήσουμε τον παραλογισμό και τον κλίμα που επικράτησε στον κόσμο εκείνη την εποχή .Αυτό είναι κατά την γνώμη μου ένα σημείο ανάλυσης η μεταπολεμική γενιά που από τα σπίτια των σκοτωμένων στον πόλεμο γονιών ,πέρασε στην ανεργία, στην σεξουαλική επανάσταση , στη "βόμβα" μέχρι το τέρμα .Την περίφημη X generation και όλα τα καλά παιδάκια που τώρα σερφάρουμε κάπου μεταξύ Κίνας και Λονδίνου σε χρόνο dt. Η εποχή έχει αλλάξει. Πολύ γρήγορα, πολύ θεαματικά ώστε κάποια πράγματα να έχουν μείνει αβίωτα. Δεν ζητάμε την πολιτική γιατί ποτέ δεν έκαψαν τις φλέβες μας θέματα όπως η ειρήνη , η έκφραση ,η επιβίωση στην τελική.Δεν ζητάμε την ποιότητα -αναζήτηση θα την έλεγα γιατί παρέχεται παντού .Παντού και πουθενά ταυτοχρόνως.Δεν ψαχνουμε το διαφορετικο γιατι δεν το ζητάει κανενας...δεν ζητάμε αλλαγές γιατι έχουμε απτά παραδείγματα.Τους γονείς βολεμένους και χοντρούς στις καρέκλες τους ,και την ιστορία να υπενθυμίζει το τέλος των πάντων .Ένα κουνημένο κουτάκι αναψυκτικού στα μούτρα μας .Πρώην χίπηδες νυν υπουργούς να βανδαλίζουν ότι απόθεμα ηθικής και ελπίδας έχει μείνει, οι ροκάδες να ανήκουν πια στους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου ,η αριστερά επάγγελμα, το σεξ να διαβάζεται σα συνταγή .Γιατί να κάνουμε κάτι διαφορετικό όταν ο κάθε νέος ξέρει ότι δεν θα αλλάξει τίποτα?

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι το να αρχίζεις τη ζωή σου με όλες τις ελπίδες να έχουν ήδη πεθάνει, είναι πολύ ουσιαστική διαφορά της εποχής που ζούμε, σε σχέση με τις παλαιότερες. Για μένα τουλάχιστον, αυτό καθορίζει καίρια την όλη ψυχολογία και στάση απέναντι στη ζωή. Γιατί άλλο είναι να ελπίζεις, να προσπαθείς και στο τέλος να διαψεύδεσαι - ακόμα και από τον ίδιο σου τον εαυτό-, κι άλλο να μην σου έχει δοθεί καν αυτή η δυνατότητα. Κυνισμός δίχως τέλος..

piterpunk είπε...

για να κάνω την σύνδεση και με τα προηγούμενα (καπου πρέπει να αρχίσω τα links, που θα πάει θα στρώσει)η διαφορά ειναι στη δυναμη των ΜΜΕ .Αυτό ειναι η τεράστια διαφορα με παλιά( ξυλινη γλώσσα ούτε καρυδιά να ήταν :) )Και φαίνεται παντού από τις τέχνες μεχρι την πολιτική...